
Als student aan het conservatorium van Brussel sleet Thomas Vanderveken heel wat uren alleen achter zijn piano. Gelukkig was er ook af en toe tijd om in groep muziek te maken, tijdens de koorrepetities. ‘Ik vond het heerlijk om een deel te zijn van zo’n krachtig apparaat. Ik stond altijd op de eerste rij’.
Uitvoering is zo belangrijk: een afgehaspelde Bach of een middelmatig gospelkoor zijn geen van beiden interessant. Elke genre kan zo saai zijn als verf zien drogen. Het gaat om de energie die doorgegeven wordt, de inzet waarmee gezongen wordt. Een concert op leven en dood, daar hoop ik altijd op.
Gepubliceerd in Stemband Magazine, oktober 2015