Maandag dobberden we urenlang in een grote autoband een 35 meter brede rivier af – ziet er wellicht onnozel uit maar qua zenervaring kon het tellen. Stilte, weerbarstig groen waar je maar kijkt, een felgekleurd sprinkhaantje dat meereist op je blote knie, even praten en dan weer solo voortdrijven.
Op de bus naar het zuiden kwam het vreselijke nieuws over Istanbul binnen. Turkish Airlines uiteraard in de knoop dus in plaats van op het vliegtuig naar huis zitten we plots in een zakenhotel dat ook iets weg heeft van een rusthuis. Dat we onze voucher-lunch opaten tegenover 3 zwijgzame, bejaarde Colombianen maakte de overgang nog wat absurder. Het rivierwater of het ijs in die laatste mojito of dat dodgy vlees van gisteren, wie zal het zeggen, heeft ons ook allebei fysiek even in de maag gestompt. Gelukkig is er Keeping up con les Kardashians op tv…
Reality, als het ware.
Sofie Rycken 