Stel: je krijgt de kans om ver in je toekomst te kijken en nu al te zien wat er aan komt. Zou je het willen weten of niet? Een interessante vraag om aan de toog over te filosoferen.
In World of Tomorrow krijgt de kleine Emily willens nillens het antwoord voorgeschoteld. Ze neemt de telefoon op – zich van geen kwaad bewust – en krijgt zichzelf aan de lijn. Het is te zeggen: een kloon van haar kloon van haar kloon die 227 jaar later leeft. Het wordt binnenkort namelijk mogelijk om jezelf te klonen en meteen ook je geheugen over te pompen in je nieuwe lichaam. Op die manier kan je in principe eeuwig blijven bestaan. Maar Emily-uit-de-toekomst vreest dat het einde nabij is – het lot van onze planeet is bezegeld – en heeft toch nog één verzoek voor Emily-van-nu: één specifieke herinnering over haar biologische mama is niet mee doorgekomen. Mag ze die dan nu even uit Emily-van-nu halen?
Lees meer: http://www.kortfilm.be/recensie/world-tomorrow
